توصیه‌های آیت‌الله مظاهری به طلاب درباره توجه به آیات قرآن کریم
خبرگزاری تسنیم: رئیس حوزه علمیه استان اصفهان گفت: طلاب باید تمام همّت خود را به کار گیرند تا عملِ مؤمنانه به قرآن را، شیوه و سیره خود کنند چرا که هم هدایت قرآن و هم نعیم و پاداش بی‌پایانِ اخروی، فقط برای مؤمنانِ عامل و عمل‌کنندگانِ با ایمان است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان و به نقل از سایت رئیس حوزه علمیه اصفهان، آیت‌الله حسین مظاهری در پیامی به ششمین دوره مسابقات قرآن حوزۀ علمیّه اصفهان اظهار کرد: قال‌الله سبحانه و تعالی: « إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَریمٌ، فی كِتابٍ مَكْنُونٍ، لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ، تَنْزیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ» اکنون که در پرتو الطاف کریمانۀ خداوند سبحان و صاحب قرآن و به اهتمام شما طلّاب عزیز، ادوارِ مسابقات قرآنی در حوزۀ علمیّۀ اصفهان به ششمین دورۀ خود رسیده، برخود لازم می‌شمارم تا از همۀ برنامه‌ریزان و متصدّیان این برنامه، به ویژه معاونت تهذیب و تبلیغ مرکز مدیریّت حوزۀ علمیّۀ اصفهان و نیز از طلّاب قرآنیِ شرکت‌کننده در این برنامه، صمیمانه تقدیر نمایم و سه مطلب اساسی را در این مجال کوتاه، یادآور شوم.
وی افزود: قرآن کریم، نخستین و برترین نعمتِ خداوند تعالی بر بشریّت است و از این‌رو در صدر سورۀ الرّحمان پس از ذکر نام خداوند مهربان، سخن از تعلیم قرآن به انسان، به میان می‌آید: «الرَّحْمنُ، عَلَّمَ الْقُرْآنَ، خَلَقَ الْإِنْسانَ» و از این‌روست که آدمی، فقط و فقط در سایۀ تعلیم قرآن از سوی خداوند و دریافت و تلقّی آن، می‌تواند به کمال مطلوب دست یابد و به مقامِ منیعِ انسانیّت راه پیدا کند.
رئیس حوزه علمیه اصفهان تصریح کرد: این کتابِ مقدّسِ جاودان، به تصریحِ خود، در آیۀ شریفۀ بیست و سوم سورۀ مبارکۀ زمر، در درجه نخست «در اسلوب و قالب»، نیکوترین و زیباترین سخن است و در درجه دوم در «محتوا و مفاهیم»، همۀ قسمت‌های گوناگون آن منسجم و همگون و هماهنگ و منعطف و مکمّل یکدیگر است و در سرتاسر آن هیچ تضادّ و اختلافی، راه ندارد.
وی بیان کرد: در درجه سوم در «شیوه و روش»، دارای نظامی ویژه، مبتنی بر تکرارهای شوق‌انگیز، نشاط‌آفرین و بی‌ملال است و در درجه چهارم در «نتیجه و تأثیر»، با پدیدآوردنِ فضیلتِ والا و انسان‌سازِ «خوف و رجاء»، نخست، ترس و بیم -که مایۀ بیداری و یقظه و نقطۀ آغازِ حرکت است- را بر قلوب و دل‌ها، سایه‌افکن می‌کند و آن‌گاه که این قلب، توجّه و آمادگی لازم را یافت، در مرحلۀ بعد «امید و آرامش» را که مطلوب گمشدۀ هر انسانی است، به وی اعطاء می‌نماید: «اَللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدیثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلینُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى ذِكْرِ اللَّهِ».
آیت‌الله مظاهری خاطرنشان کرد: به سبب همین ویژگی‌های رفیع، قرآن کریم، «هدایت‌نامۀ خداوند سبحان برای انسان» است: «ذلِكَ هُدَى اللَّهِ یَهْدی بِهِ مَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ».
وی افزود: خداودند متعال همان‌گونه که مکرّراً هدایت را به قرآن کریم نسبت می‌دهد: «هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ»، در آیات دیگر، این هدایت را به پیشوایان بزرگ دین و ائمّۀ هدی«سلام‌الله‌علیهم» نیز نسبت داده است: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا» و این، بدان سبب است که قرآن و عترت، 2 تجلّیِ هماهنگِ خداوند بر عالم خلقتند که خداوند در آن‌ها، با تمام اسماء و صفات خود حتّی اسماء و صفات مستأثره، بر جهان و انسان جلوه‌گر شده است و از همین‌رو، کتاب و سنّت، دو ثقلِ ثقیلی گشتند که تا دامنۀ قیامت از یکدیگر، جدا و منفکّ نمی‌شوند: «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَیْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ» و بنابراین اگر کسی به دنبال هدایت قرآنی است، باید از باب و دروازۀ قرآن یعنی از طریق اهل‌بیت عصمت و طهارت«سلام‌الله‌علیهم» وارد گردد.
رئیس حوزه علمیه اصفهان خاطرنشان کرد: شما طلّاب عزیز شرکت‌کننده در مسابقات قرآنی، به طور خاص باید توجّه داشته باشید که از دیدگاه قرآن کریم، ادبِ تلاوتِ قرآن، «تلاوتِ همراه و همگام با تدبّر» است: «الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْكِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ یُؤْمِنُونَ بِه» چرا که تنها این تلاوت است که مقدّمۀ عمل به قرآن بوده، زیرا از منظر قرآن، ایمان حقیقی که نتیجه و ره‌آورد تلاوت همراه با تدبّر است، ایمانی است که همگام با عمل است: «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدی لِلَّتی هِیَ أَقْوَمُ وَ یُبَشِّرُ الْمُؤْمِنینَ الَّذینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً كَبیراً»
وی افزود: آری، فرزندان عزیز قرآنی! تمام همّت خود را به کار گیرید تا عملِ مؤمنانه به قرآن را، شیوه و سیرۀ خود کنید چرا که هم هدایت قرآن و هم نعیم و پاداش بی‌پایانِ اخروی، فقط برای مؤمنانِ عامل و عمل‌کنندگانِ با ایمان است: « إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ یَهْدیهِمْ رَبُّهُمْ بِإیمانِهِمْ تَجْری مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فی جَنَّاتِ النَّعیمِ، دَعْواهُمْ فیها سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ».
انتهای پیام/ ق
