واشنگتن نمی‌تواند کرزی را مجبور به امضای توافق امنیتی کند

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، دیوید سوانسون، نویسنده آمریکایی و مدیر موسسه صلح بانگور در مصاحبه اختصاصی با تسنیم گفت: دولت افغانستان می‌تواند به مبارزات ضد سلطه منطقه ملحق شود و اوضاع به ترتیبی است که حامد کرزی، رئیس جمهور این کشور، می‌تواند بدون پرداخت هزینه تصمیمی زاویه دار با خواست آمریکا بگیرد.

سوانسون می‌گوید حامد کرزی  فرد ساده لوحی نیست. ردکردن فشارهای استعمار جهانی شهامت بالایی می طلبد و گاهی حتی بی تفاوتی می خواهد. او نسبت به رخ دادهای کشورش بی تفاوت نیست.

مشروح این مصاحبه را در ادامه می‌خوانیم:

تسنیم: چرا رئیس دولت افغانستان از امضای قراردادی که سران شیوخ و قبایل بر آن توافق کرده اند سرباز می زند؟

سوانسون: قبول کردن دخالت نظامی در کشور به دست سربازانی که مصونیت تام قضایی از پیگرد و کیفر دارند از دید ملت و دنیا برای رئیس این دولت قابل قبول نخواهد بود. چرا که کشور متجاوز کشوری است که قبول نمی کند حملات شبانه را متوقف کند، از کشتن غیرنظامیان دست بردارد، زندانیانی را که در اردوگاه ها مانده بودند و خود آن ها را خارج کرده است، آزاد کند. کرزی هم ترجیح می‌دهد عروسک باشد تا شهید. شاید سیاستمداران بسیاری در موقعیت کرزی این قرارداد را امضا می‌کردند ولی به هر حال دارندگان نقش های سیاسی باید تصمیم بگیرند تاریخ آن ها را چگونه و با چه عنوانی به خاطر بیاورد. وی باید انتخاب کند که می‌خواهد سیاست‌مداری باشد که مردم کشورش از نام وی متنفر هستند و حتی محل زندگی وی را ترک می‌کنند یا این که می خواهد قهرمانی باشد که به منافع مردم بیندیشد و برای دفاع از حقوق آن ها با دولت و ارتشی مقابله کند که همه می دانند برای هیچ کشوری جز بدبختی به همراه نداشته است.

خواندن ذهن کرزی کمی سخت است ولی پیش بینی آینده ی او بسیار راحت است. شاید خیلی ساده لوحی است اگر فکر کند آمریکا در کشور او برای برقرار کردن صلح می جنگد و لذا فروختن کشورش خیلی کار بدی نیست ولی اگر او واقعا تا این میزان فرد ساده لوحی است چرا اداره کشور را به دست گرفته است؟ منصبی که وی در دست دارد در آن کشور مسوولیت هایی دارد که او باید برای تحقق آن تلاش بکند.

تسنیم: امضا کردن یا نکردن این قرارداد از سوی دولت افغانستان بر ارتباط بین این دولت با کشورهای منطقه و با آمریکا چه تاثیری می گذارد؟

سوانسون: ایران و پاکستان در دو سوی مرزهای افغانستان با تداوم حضور نظامی آمریکا در خاک افغانستان مخالفند و تمام کشورهای دنیا باید چنین احساسی داشته باشند. رایزنی با این کشورها فقط با بیرون راندن سربازان آمریکایی از خاک افغانستان ممکن است و محقق می شود. به این ترتیب افغانستان هم می تواند پس از سال ها دوری از جبهه ی مبارزین ضد نظام سلطه ی جهانی دوباره به آن ها بپیوندد. می توان گفت افغانستان به یک معنی از آمریکا خیلی بیش از دیگران ضربه خورده است چرا که دولت قبلی هم در این کشور دست نشانده و فرزند آمریکا بود و آمریکا امروز به نام مبارزه با همان‌ها جان مردم را به لب رسانده است. این خیلی بد است. این همه راه را از آن سوی دنیا پیموده اند تا به این سو بیایند تا هر آن چه می بینند را مثل وحشیان در توبره ی خود بیندازند و ببرند، افغانستان می تواند در قدم بعدی در کنار همسایگانش در منطقه قرار بگیرد تا پشت به پشت هم با غرب بجنگند. و آسیای میانه را به یک کنفدراسیون تبدیل کنند.

چرا اروپاییان با این همه درگیری های کشنده در کنار یک دیگر قرار گرفتند ولی کشورهایی با سوابق چندین هزار ساله ی تمدن نمی توانند با فهم متقابل یک دیگر تصمیمات گروهی بگیرند و در برابر دشمنی بایستند که حتی با خودش بدی می کند؟ مردم آسیا طبعا به این سو مایلند ولی من نمی دانم چقدر زود این اتفاق خواهد افتاد چون سیاست مدارانی در منطقه هستند مثل کرزی که هنوز تصمیم شان مشخص نیست و باید زودتر آن را مشخص و عملی کنند. ارسال کمک های انسان دوستانه به این کشور به روال قبل می تواند اوضاع را از این که هست بهتر کند. وقتی همسایه در این حالت است برای پیش گیری از بروز مشکل و سرایت آن به جاهای دیگر باید رو به همبستگی و کمک بیاوریم. به هر دلیلی اوضاع مردم افغانستان بد است تداوم نیاز آن ها می تواند مرزها و منطقه را ناامن و پرتنش کند. فقط کمک های انسان دوستانه می تواند جلوی بروز این اتفاق را بگیرد.

تسنیم: چرا آمریکا برای امضای این قرارداد ضرب الاجل تعیین کرده است؟

سوانسون: برای این که رییس دولت افغانستان را تحت فشار بگذارند، برای این که قبل از انتخابات افغانستان که کمی دیگر است و انتخابات آمریکا که هنوز مدت ها مانده است بتوانند این راه را برای خودشان باز کنند و پنتاگون بتواند از پیش تصمیم بگیرد و آماده سازی هایی صورت بدهد. این طوری دولت آمریکا برای خود زمان می خرد که اهمیت آن بسیار زیاد است. اوباما نتوانست مساله ی ایران و سوریه را به ترتیبی که رضایت صهیونیست ها را جلب کند فیصله بدهد و کار به جایی رسید که دیدید دولتش را تعطیل کردند. با اجبار کرزی به امضای قرارداد حداقل می توانند تصور کنند افغانستان را در اختیار دارند. انتخابات در هر دو کشور در راه است. در افغانستان به زودی و در آمریکا نه چندان زود. به هر حال هر دولتی باید بتواند ثابت کند در مدتی که راس کار بوده است دست آوردهایی داشته است. این است آن کاری که دولت های افغانستان و آمریکا دارند سعی می کنند در اوج بی میلی و بی اعتمادی دو طرفه صورت بدهند.
دوزاده سال از جنگ گذشته است. آیا می توان گفت آمریکا ستیزی به قدری است که رییس جمهور دوست ندارد با امضای قرارداد تحمیلی آمریکا احساسات مردم را جریح کند.

چنان که بارها شنده ایم گزارشی این هفته انجام شد که طبق معمول نشان داد بیش تر مردم از سربازان آمریکایی بدشان می آید. و این طبیعی است چون در تاریخ این کشور مشکل طالبان و نیز راه حل فاجعه بار آن را آمریکا برای مردم افغانستان رقم زد. مشکلی آمریکا ایجاد کرد خیلی اثرگذار و سریع بود چنان که از یادها نمی رود ولی آن چه راه حل آمریکا نامیده می شود چیزی جز یک فریب و نام گذاری بی‌محتوا نیست. راه حل آمریکا اگر بمباران شهرها،  محاصره ی کوه ها، تخریب خانه ها و آواره کردن بچه هاست هیچ سوالی نمی توان پرسید که این پاسخش باشد و هیچ عمل گرای مسوولی نباید قبو.ل کند با این بها به خواسته های سیاسی خودش دست پیدا بکند. آمریکا بعد از این که تمام سلاح هایی را که می خواست فروخت چگونه می خواهد منطقه را کنترل کند تا منطقه آرام بماند و کشورهای اطراف بلکه حتی دنیا آلوده نشود؟ این همه خوشنت و ناامنی البته دامن ارتش این کشور را هم خواهد گرفت. می بینیم که هر بار گروه ها ی بشردوست یا رسانه های مستقل خبری مخالف با خبر رسمی رسانه های آمریکا می دهند به یک راه سانسور می شوند و هر بار شهروندان مالیات دهنده اعتراض می کنند به راهی دیگر ساکت شان می کنند. نمی دانم این اوضاع تا کی می تواند تداوم پیدا کند.

تسنیم: نظر به شکست طرح هایش در سوریه و مصر به نظر شما آمریکا ممکن است افغانستان را بار دیگر محل جولان نیروهای اسلام گرا کند؟

هر چه اشغال طولانی تر باشد اوضاع بدتر می شود چون جهادگران اسلامی غیردولتی و غیرمردمی می توانند به راحتی ان چه را که به دست می آورند مدیریت کنند. راه مواجهه با آن کمک های مردمی است چون به این ترتیب می تو.ان مردم را بسیج نمود تا بهتر بتوانند از خودشان و خانه های شان حفاظت کنند تا کسی آن ها را به گروگان نگیرد و نکشد. افراطیون اسلام گرا به هیچ عنوان باهوش یا قوی نیستند بلکه فقط سنگدل و متعدد هستند و پول زیادی بابت خدمات شان دریافت می کنند. مردم ودولت این کشور می توانند ضمن همکاری و هماهنگی مرض های درون کشور را بیرون بریزند ولی با لابی فشرده ی آمریکا و سعودی برای جلب منافع اسراییل کار مردم و دولت افغانستان دشوار می شود.

انتهای پیام/