به رنگ سلام
محمدعلی جلالی
هشتاد و پنج کیلومتر خاک و آفتاب، صدای قدم‌ها روی جاده، و دل‌هایی که هر گام را با یاد مقصد برداشتند. پس از ۱۴۵۲ عمود، جاده ناگهان پایان می‌یابد و افق، گنبد طلایی حرم حضرت ابوالفضل علیه‌السلام را پیش می‌کشد. اینجا، لب‌ها بی‌اختیار کلمه‌ای را زمزمه می‌کنند که تمام راه در دلشان بوده: «السلام علیک یا ابوالفضل». این سلام، پایان راه نیست؛ آغاز دیدار است. لحظه‌ای که خستگی از تن می‌رود و اشک در چشم می‌نشیند. این مجموعه، روایت همان ثانیه‌های ناب سلام است؛ سلامی که فقط یک‌بار در هر سفر اتفاق می‌افتد.
