
محمدرضا لطفی (زادهٔ ۱۷ دی ۱۳۲۵ در گرگان – درگذشتهٔ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ در تهران) ردیفدان، موسیقیدان، آهنگساز، نوازندهٔ برجستهٔ تار و سهتار و کمانچه همچنین پژوهشگر و مدرس موسیقی سنتی ایرانی بود. وی بنیانگذار کانون فرهنگی و هنری چاووش، گروه شیدا و مکتبخانه میرزا عبدالله بود.


لطفی با سهتار؛ بر بلندای شهر تهران
در یکی از متفاوتترین دیوارنگارههای تهران، تصویر محمدرضا لطفی با سهتاری در دست، کنار شاعران ایران بر دیوار میدان فاطمی نقش بسته است.

کاروان شهید را به نام استادان لطفی و ناظری بشناسیم / شایعات را دامن نزنیم
سجاد مهربانی معتقد است که به جای دامن زدن به شائبهها و شایعات، بهتر است نگاهمان را پرمهر کنیم و تصنیف «کاروان شهید» را به نام استادان لطفی و ناظری بشناسیم.

آهنگهای ماندگار دفاع مقدس|تصنیفی که تاریخ مصرف ندارد / "کاروان شهید" به روایت ناظری و لطفی
سجاد پورقناد معتقد است که تصنیف «کاروان شهید» اثری است مناسبتی که به دلایل مختلف برای همیشه در تاریخ موسیقی ایران ماندگار شده است.

موسیقی ایرانی با علیزاده و لطفی پرمخاطب شد/ بررسی نسبت موسیقیهای هنری با تعداد و نوع مخاطب
امیر شریفی معتقد است که اولویت اول موسیقیدانان عرصهی موسیقیهای جدی و هنری، دست یافتن به ایدهآلهای موسیقایی و به اشتراک گذاردن این ایدهها با مخاطب است.

"لطفِ ساز" پنج ساله شد
آیین نکوداشت محمدرضا لطفی با عنوان «لطف ساز» در آستانه هفتاد و سومین زادروز این موسیقیدان، در فرهنگسرای نیاوران برگزار خواهد شد.

«کاروان شهید» متعلق به تمام دورانهاست/ مثلث لطفی، ناظری، شیدا و اثری برای تمام فصول
«کاروان شهید» اثری است جاودان در عرصه موسیقی ایران که متعلق به تمام دورانهاست و دیدگاههای متفاوتی نسبت به آن وجود دارد.
